Miskraam
Wat is een miskraam?
Een miskraam is het verlies van een niet-levensvatbare vrucht in de eerste 16 weken van de zwangerschap.
Vaginaal bloedverlies en of buikpijn kunnen de eerste tekenen van een miskraam zijn. Er zijn verschillende soorten miskramen.
Een zeer vroege miskraam (blighte ovum) is al vroeg in de zwangerschap de groei gestopt en is er geen embryo ontwikkeld. Bij de echo wordt dan verteld dat er alleen een vruchtzakje zichtbaar is.
Bij een iets later miskraam (missed abortion) is de groei verder gekomen en is een embryo te zien op de echo. Bij het vruchtje zie je helaas geen hartje kloppen. Meestal zie je ook dat het vruchtje zich niet ver genoeg ontwikkeld heeft.
Kun je een miskraam voorkomen?
Een miskraam kan niet worden tegengehouden of voorkomen worden. Het heeft geen zin om op bed te blijven liggen of medicijnen te gebruiken. Verder kun je er ook niet door sporten, vrijen, drukte een miskraam krijgen.
De oorzaak van een miskraam
Meestal wordt een miskraam veroorzaakt door een fout die optreedt bij de bevruchting van de zaadcel met de eicel. Die veroorzaakt een ernstige chromosoomafwijking in de vrucht waardoor de vrucht niet levensvatbaar is. Een goede ontwikkeling is onmogelijk. De vrucht wordt door het lichaam afgestoten. In de regel gaat het hier niet om erfelijke afwijkingen, zodat er geen gevolgen zijn voor een volgende zwangerschap.
Verschijnselen van een miskraam
Vaginaal bloedverlies en lichte menstruatieachtige pijn kunnen het eerste teken zijn van een miskraam. Soms zie je ook dat zwangerschapsverschijnselen (misselijkheid en gespannen borsten) afnemen vlak voor de miskraam. De duur en hevigheid van het vaginaal bloedverlies en buikpijn kunnen variëren per persoon.
Meestal is het bloedverlies in de eerste week hevig; twee maandverbanden per dag doordrenkt met bloed. Verder verlies je vaak ook donkerrode gladde bloedstolsels. Vaak krijg je er ook buikpijn bij. Hier heb je meestal het meest last van op de derde dag van het bloedverlies. De pijn kan uitstralen in je rug of bovenbenen, sommigen omschrijven het als weeen. Wanneer de pijn en bloedverlies op zijn heftigst is verlies je meestal het vruchtzakje ( met of zonder vruchtje) erin. Het vruchtzakje ziet eruit als een klein blaasje, waar pluizige vlokken aan vast kunnen zitten, vaak is het weefsel wat lichter van kleur en voelt een beetje sponsachtig aan. Nadat het vruchtzakje is uitgedreven sluit de baarmoedermond zich weer en nemen het bloedverlies en buikpijn weer af. Het bloedverlies wordt als na een heftige menstruatie weer minder en stopt na ongeveer een week.
Bij de volgende verschijnselen is het verstandig contact op te nemen met ons
- Toename in bloedverlies, waarbij je je niet lekker gaat voelen
- Koorts boven de 38 graden
- Ongerustheid
Wat kun je doen bij een miskraam?
Probeer het vruchtzakje op te vangen. Zo kun je het zelf zien maar kunnen wij ook beoordelen of de miskraam compleet is. Bel overdag de verloskundige zodat zij vragen kan beantwoorden en eventueel kan komen beoordelen of dit het complete vruchtje is.
Het gebeurt wel eens dat het vruchtje niet compleet afgedreven wordt, dan merk je wanneer je in die week na de miskraam weer meer bloedverlies of buikpijn krijgt.
Graag worden we op de hoogte gebracht of je een miskraam gehad hebt. Wij kunnen je meer informatie geven met betrekking tot een volgende zwangerschap maar ook mogelijk onderzoek met je bespreken.
Verder houden we contact in de tijd erna hoe het emotioneel en lichamelijk met je gaat.
Na de miskraam
Het verdere verloop zul je moeten afwachten. Meestal houdt de bloeding na enkele dagen tot maximaal twee weken vanzelf weer op. Je kan nu de volgende menstruatie afwachten en intussen mag je gewoon weer zwanger worden. Het makkelijkst is de foliumzuur te blijven gebruiken.
Het is mogelijk dat we een afspraak maken om later na de miskraam een echo te maken om te kijken of de miskraam compleet is, deze echo vindt plaats bij ons op de praktijk.
Een miskraam kan een ingrijpende gebeurtenis zijn. Emotioneel ben je vaak al veel verder zwanger dan je lichamelijk werkelijk bent. Je hebt misschien al nagedacht over de babykamer, een naam, zwangerschapsverlof, of de periode dat je uitgerekend bent. Dit is heel normaal! Probeer er met andere mensen over te praten. Je zal merken dat als je er over praat blijkt dat een aantal vrouwen in je omgeving hetzelfde hebben meegemaakt omdat het zo regelmatig voorkomt. Ervaringen delen helpt je te verwerken wat je hebt meegemaakt.
Miskraam komt niet spontaan
Het gebeurt wel eens dat op de echo een miskraam vastgesteld wordt, zonder dat je bloedverlies of buikpijn hebt. Meestal komt de miskraam vanzelf op gang, dit kun je gerust een aantal weken afwachten. Maar een enkele keer gebeurt dit niet of vind je zelf dat dit te lang duurt. De verloskundige kan je dan doorsturen naar een gynaecoloog. Via de gynaecoloog kun je medicijnen krijgen om de miskraam op gang te brengen, of in overleg een curettage krijgen. Wij (verloskundigen) zullen je hier meer over vertellen.
Je ontvangt van de praktijk een zelfgeschreven informatieboekje.
Onderzoek na herhaalde miskraam
Habituele abortus is de medische term voor herhaalde miskramen. Dit betekend dat je 3 of meer opeenvolgende miskramen gehad hebt. Meestal is er sprake van een aanlegstoornis die bij de bevruchting ontstaat. Bij de gynaecoloog bespreekt op een consult de mogelijkheid tot onderzoek naar de oorzaak. Chromosoomonderzoek kan al na 2 miskramen voorgesteld worden.
Dit onderzoek bestaat uit bloedonderzoek en eventueel echoscopisch onderzoek van de baarmoeder en eierstokken. Er wordt maar bij weinig vrouwen (85%) met een herhaalde miskraam een (behandelbare) oorzaak voor de miskramen gevonden.
Oorzaken kunnen o.a. zijn:
- Leeftijd
- Roken
- Chromosoomafwijking bij een van de ouders
- Afwezigheid van antifosfolipide-antistoffen in het bloed
- Etc.
Meer hier over kun je lezen via deze link: